:
:
:
:
:
:
:
:
:
هر شب با یه کلرودیازپوکساید شرایط پنیک رو کنترل میکنم :) به قول اقای قربانی: اگر برای ابد هوای دیدن تو، نیافتد از سر من چه کنم هجوم زخم تو را، نمیکشد تن من، برای کشته شدن چه کنم هزار و یک نفری به جنگ با دل من برای این همه تن چه کنم من به عنوان عاشقی که معشوقش را رها کرد و سفر کرد می گویم و ادعا دارم تمام این رها کردن ها، یک شبه رقم نخورد من به عنوان یک بی وفا از دید معشوق می گویم من هنوز عاشقم اما خسته بی توان عاجز پ ن:: محبوب سفر کرده، منم :( اما کاش کمی می گفتی که بمان، و من می ماندم، عاشق تر از همیشه یک زمانی، در بایو اینستاگرام نوشته بودم، دخترک جنگجو تراپیستم گفته بود مثل یک جنگجو تماما در حال رزم بوده ای حالا من یک خسته از جنگم آرامش برگشت به خانه ای امن را دارم به آغوشی که میدانم همیشگی است و حامی هرگز مردانی را متصور نبوده ام که حمایتم کنند تمام عمر یک تنه جنگیدم و حالا زخمی و خسته اما امیدوارم .... انگار این قصه تمومی نداره ... بی وقا لالاق خدافظی کردم رو بی جواب نمیذاشتی ... شلوغم؟ نمیدونم گیج میزنم یه کم به نظرم داره نظم میگیره باشگاه یونی اسم نوشتم دیشب کی میرم؟ نمیدونم فعلا فقط اسم نوشتم یه مدت نمیخام هیچ ایونتی برم بشینم کار و درس رو جمع کنم پریشونه اوضاعم هیچی هیچوقت کامل تموم نمیشه هست تا همیشه هست دو شب پیش بهش پیام دادم و خداحافظی کردم برای همیشه پیام ها تیک آبی خورد بی پاسخ رها شدم درست مثل کوپر تو فیلم اینتراستلار، رها شدم تو فضا، تو برزخ این سکوت، من رو بیشتر نگران حالش میکنه، اینکه نکنه دوباره طپش قلب گرفته باشه، اینکه نکنه پشت قلب دوباره درد گرفته باشه، اینکه نکنه داره گریه میکنه و هزارتا نکنه ی دیگه ... ساعت ۵.۵ بیدار شدم ک اماده شم برم شیفت و الان ۶.۵ و سوار باس هستم، البته اینجا به باس میگن بوس و دارم‌تنطیم میکنم دفعات بعد چطوری بشینم ک طلوع و غروب و از زاویه بهتری ببینم دو نقطه دی اینجا غروب و طلوع بی نظیررررری داره الان ساعت 11.41 اخر شب هفتم آبان 1404، دقایق آخر از این هفتم آبان، یا همون 29 اکتبر یا همون شب هالوین ... من از صبح بیرون بودم و دغدغه های زندگی جدیدم رو هندل میکردم، الان اومدم نشستم کنج اتاقم و با دیدن استوری ها باز یادم اومد که سالروز بزگرداشت کورش بزرگه، یعنی همون هفت آبان یادم اومد امروز فقط 3 بار منتظر یه مسیج، یه زنگ، یه نگاه بودم ، این یعنی سه ثانیه به قدر سی سال انتظار عجیبه آدما عجیبن غم عجیبه من عجیب شدم الان که دارم مینویسم یهو بغضم ترکیده تموم این چند روز اخیر تحت فشار زندگی جدیدم بودم یهو الان شکستم . . . ساعت شد 11.44 من باید اشک های نصفه نیمه ی روی صورتم رو پاک کنم و برم بخوابم که صبح ساعت 5 بتونم بیدار بشم :) همینقدر دور تند ... همین الان دقیقا الان به وقت المان شد هفتم ابان 1404 سیزده سال از شروع عشقمون گذشت و نمیدونم ممکنه 13 سال بعد از این، این تاریخ همچنان یادم باشه یا نه ... :) قربون چشمات و لبخندت بشم که بیش از شش ماهه ندیدمش و گاهی میرم سراغ گالریمو نگاشون میکنم :) بی شک، من هیچ کس رو دیگه اندازه تو دوست نخواهم داشت، این رو عمیقا مطمئن هستم :) ط مثل اون عشقی بودی که یه زمانی حاضر بودم تا ابد داشته باشمش با همه سختی هاش، ولی ... نشد... نخواستی... شایدم من خسته شدم !!! پ ن:: قاعدتا باید بشینم زانو غم بغل کنم و سوگواری کنم! ولی نشستم دارم ریپورت و فایل پرزنتیشن فردا رو اماده میکنم، 5.5 صبح باید بیدار بشم و برم سر کار جنرالم، و تا 12 کار کنم و بعد سوار اتوبوسی بشم که هر یکساعت میاد و بیام سمت دانشگاه و خودم رو برای پرزنت اماده کنم و بعدش ... شاید بعدش نشستم گریه کردم! تراپیستم میگه منتظر نباش انتظار خوب نیست ولی من همیشه تو بدترین شرایط زندگیم یه روزنه کووووچیک کوچیک امید داشتم مثل الان که چند روزه اینستا، لایک میکنی منو! ولی چ فایده خب من اینجا و تو اونجا :( یهو چک کردم دیدم امروز 4 آبانه دلم هوری ریخت تو این همه سال، تو تمام این 13 سال رفاقت، فقط یکسال 7 آبان با هم نبودیم :) چه سیزده نحسی شد :( صحبت از این بود که ایا اینجا میتونه جای خونه ادم رو بگیره اره، الان، دقیقا الان که ششمین ماه رو پشت سر گذاشتم، همین اتاق 12 متری من، حکم خونه ام رو گرفته و دوستام حکم خانواده ام رو سعید، غزل و امیرمسعود شدن مثل خانوادم و اگه یه روز نبینمشون، دلم تنگشون میشه یا انگار یه چیزی کمه تو زندگیم اتاقم رو دارم کم کم دیزاین میکنم و وسایلی رو که دوست دارم رو دارم میخرم فرش و جارو برقی رو تو ششمین ماه خونه هدیه گرفتم انگار که قشنگ دارم یه زندگی رو می سازم باز و این ساختن قشنگه خیلی قشنگ
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................
- .
| |
.......................................................................................................................................