و من چهارمین دهه را پشت سر گذاشتم و اکنون یک ۴۰ ساله‌ام که آرزوهایش بیشتر شده :)

واهمه ای ندارم از افزایش سن و درک گردم اگر تا به الان ناکامی داشتم دلایلی داشته بعضا از اختیار من خارج بوده و بخش زیادی هم بخاطر جبر جغرافیایی است که در آن زندگی میکنم، مسائل زیادی در کشورم رخ می‌دهد که مرا غمگین میکند، و کاری بیشتر از این از دستم بر نمیاید، مسائل اجتماعی کشورم مرا درگیر مشکلات روحی کرد، عذابم داد و عذابم میدهد، دارم تمرین میکنم به پذیرش به همزیستی با ادم‌های داناتر و نادان تر از خودم، بابد تمرین کنم ... اما ظلم را نپذیرد، شرفم را به باد ندهم بخاطر حرف‌هایی که به آن فعلا معتقد نیستم ...

امسال را دوست داشتم، پایان اولین سال در دهه پنجم زندگی ام، قشنگ بود، خواسته های قدیمی را قبل از تولدم برآورده کردم، هرچند سخت تر، هرچند دیرتر، اما شد و رسیدم :)

پایان چهل سالگیم و شروع ۴۱ سالگیم مبارک :)